Obecnie obliczenia ruchów przyrodniczych w nauce fizyki jest całkowicie pominięte, uznane za niepotrzebne. Gdyby Albert Einstein o tym wiedział, na pewno by to było priorytetem jego badań, ponieważ bardzo pragnął połączyć teorię elektromagnetyzmu z teorią grawitacji. Gdy obliczasz prędkość i drogę spadającego ciała na Ziemię wykonujesz to błędnie, bo tak jesteś nauczony na wykładach fizyki. Żeby tego nie robić musisz wzbogacić swoją wiedzę, a sam się przekonasz, że druga prędkość kosmiczna obliczana przez fizyków jest wielką bzdurą.

Rozpatrz ten przykład:

Z punktu A ruszają z różnymi przyspieszeniami jednostajnymi dwa samochody. Samochód jadący do punktu B z przyspieszeniem a₁ przebył większą drogę niż samochód jadący do punktu C z przyspieszeniem a₂ mniejszym. Samochody przerwały jazdę z upływem czasu t.

(>>)