Po raz pierwszy prawami ruchu zajął się Galileusz. On jest odkrywcą ruchu przyspieszonego swobodnie spadających ciał. Po raz pierwszy określił tzw. względność. Żeby zauważyć ruch musi się ciało poruszać względem drugiego ciała. W przeciwnym razie nie wiemy, czy stoimy, czy się poruszamy. Możemy ulegać złudzeniu, tak jak przed nim zauważył pionier nauki Mikołaj Kopernik. Galileusz doświadczalnie zmierzył i obliczył, że przyspieszenie na powierzchni Ziemi wynosi ok. 9.81 m/s². Lecz jedna uwaga to jest przyspieszenie spadających ciał i nie mylmy tego pojęcia, że jest to przyspieszenie Ziemi.
Przyspieszenie Ziemi wynika ze wzoru:
Spadającego ciała:

Od odkrycia Galileusza mówimy, że ciała spadają ruchem jednostajnie przyspieszonym. Jest to bardzo dużym błędem przyjętym powszechnie w nauce fizyki. Ciało opada na Ziemię ruchem przyspieszonym wzrastającym, tak mówi prawo powszechnej grawitacji Newtona. Późniejsze prawo i odkrycia Keplera, mówią wyraźnie, że w przyrodzie ruch jednostajny i jednostajnie przyspieszony nie występują, a są to tylko ruchy techniczne.

(>>)