|
Jeden z postulatów Alberta Einsteina mówi, że nie może być dwóch jednoczesnych zjawisk w przyrodzie. A czy istnieją dwa jednoczesne zdarzenia, które są sprawą czysto techniczną? Te pytanie ma zasadnicze znaczenie w nieabstrakcyjnej szczególnej teorii względności. Podobnie jak Einstein wyobraźmy sobie kulę o promieniu r~300000 km, która jest przezroczysta z dwoma lustrzanymi ekranami E1 i E2 i rozpatrzmy wszystkie przypadki.
PRZYPADEK I:
Obserwator ruchowy, wraz z ruchomym układem odniesienia, a nieruchome źródło światła.
Nieruchome źródło światła jest dla nas te, które przelatuje w rzeczywistości przez kulę przeźroczystą pod kątem 90o do jej ruchu. Musi tak być, gdyż w Kosmosie nie ma stojących źródeł światła, a to co się od nas oddala nie widzimy jego ruchu, ono dla nas stoi.
t 1 czas światła do ekranu
t 2 czas światła od ekranu
 ;
VL prędkość lustra (ekranu)
Vob prędkość obserwatora
V prędkość układu
Zakładamy: VL = Vob = V
Dalej:
PRZYPADEK II:
Obserwator nieruchomy (zewnętrzny) i nieruchome źródło światła.
t1 czas światła do ekranu E2
t2 czas światła od ekranu E2
Dalej:
PRZYPADEK III:
Obserwator ruchomy, wraz ze źródłem światła.
t1 czas do ekranu E2 ze źródła światła
t2 czas od ekranu E2 do obserwatora
 ;
V Ź prędkość źródła światła
Dalej:
PRZYPADEK IV:
Obserwator nieruchomy (zewnętrzny), źródło światła ruchome wraz z układem odniesienia.
t1 czas światła do ekranu od źródła
t2 czas światła od ekranu do obserwatora
Dalej:
t1 czas światła do ekranu od źródła
t2 czas światła od ekranu do obserwatora
Na zakończenie tego rozdziału, po wyprowadzeniu uprzednio wzorów, możemy śmiało stwierdzić, że dla obserwatora ruchomego z układem odniesienia mogą istnieć jednoczesne zdarzenia w przypadku źródła ruchomego i nieruchomego. Dla obserwatora stojącego zjawisko jednoczesności zdarzeń nie zachodzi, mówimy w tym przypadku o względności zdarzeń.
|
;
;
;
;
;
;
