|
Według teorii Einsteina równoważność masy i energii wypływa z względności masy. Warto to opisać czyniąc z tego rozdziału plagiat.
W mechanice klasycznej masę definiuje się, jako stosunek  , a stąd wynika określona wzorem równość zmiany pędu i popędu.
Ponieważ siła może być nieskończenie mała, a czas działania może być nieograniczony możemy przyjąć
Stosunek mas  przyjmuje według powyższego wzoru postać:
Wyprowadzony powyżej wzór na względność masy daje według naukowców obraz graficzny.
Z wykresu wynika, że gdy prędkość V zbliża się do prędkości światła C, której nie można przekroczyć, to wzrasta masa ciała w nieskończoność. Jest to przedziwna abstrakcja dotycząca ciał namacalnych. A jeśli chodzi o fotony, pomimo że istnieją wzory na ich masę, masa ich nigdy nie wzrasta. Jedynym paradoksem w szczególnej teorii względności Einsteina według prawa matematycznego jest dodanie do mianownika na względność mas wartości dodatniej, żeby otrzymać w mianowniku kwadrat dwumianu.
Z tego wyprowadzenia wzór na względność masy napisał w innej postaci uwzględniając błąd matematyczny który zmienia wartość równania.
Skąd:
czyli:
Einstein przyjął, że wyrażenie  jest całkowitą energią E ciała poruszającego się z prędkością V, która jest sumą energii kinetycznej  i energii spoczynkowej ciała  .
|
